بازگشت
پند و پیا م زما ن
خوشه چين خوشه چين

  ما میخوا هیم با کسا نی با شیم  که "ما" نبا شند

د وستا ن را د وستا ن تکمیل مینما یند ، جنا ح را ست بد ن و جنا ح چپ بد ن یک تن و ا حد را تشکیل مید هند، چطو ریکه پله ها ی یک د روا زه  مکمل یکد یگرا ند ، پله ها ی د روا زه ، دو میبا شند، یکی نمیشو ند ، و لی یک تشکل وا حد را بوجود آ ورده میتوا نند ، محونمیشوند ونا بود نمیشوند ، مگرا ینکه شکستا ند ه شوند ویا سوزا نده شو ند،ا زین خا طرا ست که د رنبود یکی،د یگرش تنها یک با قی میما ند، پس پله د روا زه به یک محسا به می گرد د.

زما نیکه پله دروا زه یکی با شد، پس ضرورت به قفل چی ا ست ،هم د زد دا خل خا نه میگردد وهم طرا ر،ا ما شا ید پرسیده شود که د وپله د وا زه را میتوا ن یک لخت، یک طرفه جورکرد ، و لیکن با ید فهمیده شود، تکیه گا هیکه د رآ ن د روا زه قفل میگرد د، وظیفه پله د یگررا ا نجا م مید هد روی همین د لیل میگوییم که میخوا هیم با کسا نی با شیم که تنها"ما" نبا شند،با ید که" ما وشما" با شند.                               

کمک کننده ما با شند وما با ید که آ نها را کمک نما ییم آ نها ما را آ گا هی دهند ، تا که ما ا زآ نها آ گا ه شو یم ، بیدا رما نما یند تا که بیدا رشا ن کنیم ، برا ی حفا ظت ا زطبعیت کشور، فضا وزمین کشور، وپا کیزه نگا ه دا شتن محیط ا زکثا فت وحرا ست ا زنوا میس ملی ( پهره بد لی نما ییم) .گذ شته ها ی ما چنین کمبودی ها را دا شت که همگا ن ا زما گریزا ن شد ند وما مغلوب حریفا ن شد یم ، حر ف ها ی ما را با ورنکرد ند به ما بی ا عتما د شد ند، بی با وری ها و بی ا عتما د ی ها آ هسته آ هسته د رعرصه سیا ست به فرهنگ پذ یرفته شد ه جا معه د رآ مد.

 طفل هفت سا له میرود که شا مل مکتب شود و بعد ا ز 21  سا ل تما م با همه بیخوا بی ها ونرفتن به پا رک ها و میله ها و سپری نمود ن ا متحا نا ت مشکل ، ا عتبا رنا مه بد ست می آ ورد که به علا ج مریضا ن بپردا زد ، د رجوا مع مختلف، همه کس دا کتررا میشنا سند، دا کترا ن مطا بق جوا زنا مه که ا زمر جع با ا عتبا ربد ست آ ورده ا ست مریضا ن را تحت تدا وی میگیرند،ا گریک دا کترخلا ف ا صول ومسلک به تدا وی بپردا زد،ا زجا نب مرا جع حقو قی تحت با زپرس قا نونی قرا رمیگیرند،حتی ا ین عمل را عمل جنا یا ت کا را نه میپندا ر ند( آ ن هم د رجوا مع که دا را ی حا کمیت ها ی قا نو ن ا ند) .

 ا نجنیرشد ن هم کا رسا ده نیست، ا گردا کترد رمقا بل یک مریض جوا ب ده میبا شد و لی ا نجنیرا ن د رکشو رها ی متمد ن، مسولیت سا ختما ن ها ی رها یشی را دا رند عوا قب نا گوا ررا پیش بینی میکنند.

 ا نجنیرا ن ، با ید که مقا ومت موا د سا ختما نی را د را عما رپروژه ها مد نظر دا شته با شند ا نجنیرا ن سا ختما نی با ید که منا طق زلزله خیز را ا ز غیر زلزله خیز فرق کر ده بتوا نند ا نجنیرا ن با ید ا زا ن جا ها یکه ا مکا نا ت سرا زیر شد ن سیلا ب ها ا ست غا فل نبا شند ، ا ند کتر ین بی توجهی، حوا د ث فا جعه با ر را منتفی نمیدا ند .

زلزله ها عمومآ ا نرژی خود را د رزیرزمین آ هسته آ هسته جمع میکنند ود رفرصت لا زم ، میخوا هند که به یکبا رگی خود را ا زا سا رت زیرزمین آ زا د بسا زند،همینطوربخا را ت آ ب،ا زظلم وشد ت گرما ی تا بستا ن،را ه مهاجرت را درپیش میگیرند وبه فضا ی لا یتنا هی پنا هنده میشوند، د رآ نجا هم به چنگ با دها ی موسو می میا فتند، همه بخا را ت مها جرکه ا زسطح بحرمجبوربه ترک محل شده بود ند ، آ هسته آ هسته تجد ید آ را یش مینما یند وجبه مقا بل را د رمقا بل با دها ی موسومی تشکیل مید هند و در یک فر صت منا سب د ست به حمله هوا یی میزنند، چنا ن آ تش ا فروزی میکنند که ا شک مظلوما ن وبید فا عا ن ، سیلا ب را بوجود می آ ورد وا ین سیلا ب همه موا نع را ا زسررا ه خود د ورمیسا زد بعدا زین حا د ثه ها ، کمبود ی ها ونوا قص ا نجنیری آ شکا ر میگرد د و چرا ؟.

 بخا طریکه معیا رهای قبول شده تخنیکی د رسا ختما ن ها مد نظرگرفته نمیشود  ا ین بی تفا وتی ها زمینه سا زفا جعه ها ی بشری میگردند .

علا ج د رد وطن را ، دا کترا ن سیا سی و طن مید ا نند ، د ا کترا ن سیا سی وطن ، ا نا تومی و ا ستخوا ن بند ی کشورخودرا میشنا سند ، دا کترا ن سیا سی وطن، معلما ن خیلی خوبی میبا شند معلما ن خو ب تعلیم دهند گا ن خوب میبا شند، معلمین مسلکی،ا صول وقوا عد، د رس دا د ن را خو ب ترمیدا نند یعنی که معلمین خوب شا گردا ن با کیفیت د رجا معه تقدیم میدا رند،چطوریکه ا زیک پد رو ما د رسا لم طفل سا لم وصحت مند به د نیا می آ ید .

علا ج د رد وطن را ، ا نجنیرا ن سیا سی میدا نند که چگونه سا ختما ن ها ی سیا سی بی خطر و با ثمر را ، مطا بق به شرا یط روز، ا سا س بگذا رند وا ین سا ختما ن ها با ید که درمقا بل ، نا ملا یمتی روزگا را ن، طو فا ن ها ی سیا سی وگرد با دها ی ا قتصا دی ود گرگونی ها ی ا جتما عی مقا ومت دا شته با شند.

بنآ د رنبود یک سا ختا رسیا سی مجرب وآ زموده جنا یا ت بی شما رو فا جعه ها ی غیرقا بل علا ج  به ا ستقبا ل مرد م می آ ید .

         نیمچه ملا که به سرکرد کلا ه  

  می آ فریند یکی نه  صد آ فت و بلا

          خط دا رد

          نه

          ا نشأ دا رد .

          نه

          ا ملا دا رد

           نه

            خیر چه دا ر د؟

          کا رها تن به تقد یر، میگو ید که ا نشأ ا له

    د شمن دا نا به ا ز د وست نا دا ن ، بعضی ها د شمن دا نا را به د زدی معر فی کرده ا ند که با چرا غ می آ ید خا نه را د زد ی میکند .

 همین ا کنو ن د شمنا ن ( دا خلی به شما را نگشت که تعدا د شا ن ا زده با لا نخوا هد ر فت) دا نا ی و طن ، آ مد ند سر مه را ا زچشم مرد م د زد ید ند ، مرد م ما را کو ر سا ختند ، د ر کشو ریکه سوا د سیا سی ، د ر سطح حد ا قل با شد ] د زدا ن میتوا نند ا ز با لا ی شا نه ها ی همین ها ا ز طر یق پر چا ل و بالا ی بام ها دا خل حو یلی گر د ند، بدین منا سبت ا ست که ما میگو ییم که، ما میخوا هیم مکتب های خود را د وبا ره سا زی کنیم وفعا ل نما ییم، موا د د رسی جد ید طبق معیا رها ی پذ یرفته شد ه جد ید ملی و بین ا لملی تو سط معلما ن نوآ موز، شا گردا ن جد ید برا ی ا دا ره کرد ن یک ا فغا نستا ن نووپیش رفته آ ما ده بگردا نیم .

 آ ب ها ی رفته به جوی با زنمیگرد ند، آ ن همه آ ب ها، ا زگذ رگا ه ها و رهروها ی عبو رکرده بود ند که به (جها ن بینی علمی) رنگ خود خوا هی ونظا می گری دا ده بو د ند، خس وخا شا ک دا شتند ، ا زسیلا ب ها ی یخ ها ی آ ب شد ه ، د ورا ن جنگ سرد، د رد ریا ها و وجویبا رها ی ما آ مد ه بود ند ، و د رحو ض ها وجو ف ها ی د ما غ ما ذ خیره  شده بود ند ا زین خا طرا ست که ا کثری ا زسیا ست مدا رها ی ما را هنو زا مرا ض جنگ سرد، رها نکرده ا ست ( چپ ورا ست سیا ل وشریک همد یگر شده ا ند) با همه سلاح ها ی ( گرم وسرد خو د)  متحدا نه خلق و مرد م ا فغا نستا ن را هد ف قرا ر دا ده ا ند، کج کلندی را ه میروند، هزیا ن میگو یند وا زا صل خو د برگشت کرده ا ند ، مسخ سیا سی شده ا ند ، به تیکه دا ری وا جا ره دا ری پناه برده ا ند .

ا ینها زیرنا م ( خلق) خلقخدا را کشتند، ا ینها زیرشعا رد فاع ا زا سلا م، ا سلا م را   د رمعرض خرید و فروش قرا ردا ده ا ند، ا گرا ین چنین نیست، خیرمرا جعه بفرما ا ز کدا م ا مکا نا ت ما لی ، ا کثریت ا ین تیکه دا را ن بهشت زرا ند وزی کرده ا ند.

را ه تیکه دا را ن ومعا مله دا را ن سیا سی، مذ هبی وقومی ولسا نی ا زما جدا ا ست وجدا خوا هد بود، و با ید که جدا هم با شد ، بخا طر یکه بی حیاها وسفله ها ی سیا ست،چشم سفیدا ند وپررووگستاخ  به یک د ست شمشیردا رند وبه یک د ست قرآ ن، د روغ میگو یند و شیطنت میکنند، با ا ین گو نه ا فرا د، تما س گرفتن ا زیک طرف ، و قت آ د م ضا یع میگر د د وا زطرف د یگرطر ف ا عتما د مرد م نمیبا شیم . ( شا دی طوله میزند طا وس با زی میکند) و یا ( ا حمد ک همگی را هنرمی آ موزا ند، خود ش میرود که د ل محتا جا ن را به د ست بیا ورد) ا ین ها جنا یت را به پو ل میخرند وا زجنا یت کا را ن ا ستمدا د میخوا هند، به د فا ع ا زمرد م ا عما ل ضد مرد می ا نجا م مید هند وبعد برا ی نجا ت خو د، به پیش پا ی د شمنا ن تا ریخی کشو ربه سجده میروند .

 و لی ضرورا ست که مکتب سیا سی را با زسا زی نما ییم ، شا گردا ن جد ید تربیه نما ییم، ا ین همه حرف ها ی ما نیا زبه زما ن دا رد ( زما ن خیلی ها غنی ا ست) میگوید که من وحا تم طا یی رفقا ی همد یگربود یم ا و به حرف ها ی من گو ش میدا د و من ا ورا کمک کرد م ، ا گر شما هم حو صله دا رید ، برا ی شما ا رزش ها ی خو بی را ا نتخا ب مینما یم که قیمت تا ن بی حد وحسربا شد وبا ز زما ن میگو ید که من معلم خو ب و مهربا ن میبا شم ، هرکه با من بود ، من ا زا ومیشوم ، به آ نها تعلیم خوب میدهم،تا د رآ ینده به حیث روشن ا ندا زها ی قوی د ربلندی ها ی آ سما ن خرا شها ی ا فغا نستا ن ا خذ موقع نما یند وهمه نابینایان کشورما فرق را ه وچاه را کرده بتوا نند ، هرزما نیکه شما شا گردا ن مکا تب جد ید سیا سی ، ا زا متحا ن و ا زما یش من جا ن به سلا مت برد ید، با زمیگو یم که "هرکه آ ب ا زد م شمشیرخورد نوشش با د" من زما ن نا م دا رم ، همیشه می آ یم ، صبح وشا م می آ یم، با حرف ها ی نووتحفه ها ی نوا ز ا زپشت د روا زه تا ن می آ یم ، خو شا به حا ل کسا نی که و قت ا زخوا ب میخیزند و نا و قت به خوا ب میروند ، ا زهدا یا ی گرا ن بها ی من مستفید میگرد ند ، همین روزرا می برم و به قرنها تحو یلش میدهم وبه حا فظه تا ریخ کا رنا مه همه کس را ثبت مینما یم ، ببخشید که ما زما ن ها ی فرا وا ن میبا شیم و همه ما ا ز یک نسل و خا نوا ده و دا را ی یک ریشه میبا شیم فردا زما ن د یگرمی آ ید ، به ما نند آ ینه می آ ید و میگو ید که خود را د رمن مشا هده نما یید ، ا زپیش ا ستا ذ تجربه آ ما ده ا م ( تا ریخ ) عمل کردها ی خو د را، خو د مشا هده کنید وخود ا زروی وجدا ن وشرف، برا ی خود تا ن نمره قا یل شوید، ببین خود را د رمن ببین، خود را سیا میبینی ویا سفید .

 من زما ن هستم ، رهبرشما میبا شم ، به شما د ستو رصا د رمیکنم بروید با کسا نی بروید که تنها "ما" نمیبا شند با ما یکجا میروند با حقوق مسا وی میروند،برا ی پیا ده سا زی ا رما ن ها ی ا نسا نی همگا م وهم قد م میروند ، بروید با کسا نی بروید که میگو یند  ما میخوا هیم با کسا نی با شیم که تنها " ما" نبا شند با ید که"ما و شما " هم با شند .

 

 

 

 


December 11th, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات